Elveda diyemedim gözlerine ,
Gözlerinden bir yol yaptım hayale ,
Kapıldım rüzgarın ahengine ,
Ben böyle renk görmedim gökyüzünde.

Sararmış yapraklar arasından ,
Bir mendil edasıyla süzüldüm göz bebeklerine ,
Gerek yaş oldum , gerek gülüş .
Kalbinin beyazlığın da,
Parmak ucunda yürüdüm de acıtmadım canını .

Sormadım adını kimselere duymasınlar diye ,
Beni sevme de başkasını da görme .
Ben ruhu hicran olmuş bir virane ,
Gül halime de yine de öldürme . .

Aşk bürünmüş sarmaşık olmuş bedenime ,
Mutluluğu oda terketmiş benimle ,
Olmuş kanayan deryama bir ipekten pamuk ,
Ellerinsiz koymamış beni ilaç olmuş kalbinden yareme .

Vuslatım sevda kurşunlarından delik deşik ,
Dünya desen umrunda değilim
Sallıyor beni beşik beşik ,
Hayat ayak uydurmuş ,
Layik gördü bana sevdansız bir eşik . . .

Boranmış , fırtınaymış hikaye .
Ben sadece sensiz üşürüm ,
Üşüdüm de . .
Koşabilecek ayaklarım yok ,
Kangren olmuş soğuğundan ,
Bende kestim kendimi gönlümün ortasından .

Duvarım kırık dökük gönlüm gibi ,
Bir resmin asılı ,
Bir de dön diye en batıldan muska .
Farketmez artık ,
Ben çarpıldım bıraktığın gölgenden .
Sen dönmesen de ,
Ben yolumu çizdim her iki yol da ölüme . .

Kuzey kuzey dağ çizdim akşamlara ,
Elimde bir kürek kazma ,
Nafile vurduğum her darbe toprağa ,
Çıkıyor sensiz yollara . .

Gönlüm de inceden bir saz ,
Ne ben ne de Abbas ,
Sensiz inan bağlasan da durmaz .
Ben yolumu aldım ölüme ,
Ödümden eser yok , korku hikaye ,
Bir gün şarkılar da biter ,
Eşlik eder ,
Nefesime . . .
Sen yoksun ya ben de sapladım ,
Sevdadan bıçaklar yüreğime . . .