OLURKibir ve gurura bürünen insan! Yüksek dağlar misli, buz gibi olur. Boş ama her yerde görünen insan! Kesif, yoğun sisli, düz gibi olur. Baharı hiç görmez, hayatı geçer, Zevk-i, sefa sürmez memat’ı seçer, Kevser duruyorken, berbatı içer; Mahcupça kızaran, yüz gibi olur. Kendi nesli bile itibar etmez, Çilesine bin bir ahu zar yetmez, Bahçesinde aşk’ı gül-i yâr bitmez; Hazana uğramış, güz gibi olur. Malum, boş başağın, dik durur başı, Dengeyi bulmazsa, şaşırır şaşı, Gen bozuksa beden, tutmaz ki aşı; Sağlam mafsal sakat, cüz gibi olur. Velhasıl kendini beğenen insan; Faydasız kokuşmuş tuz gibi olur. Yağmuru yağmayan kurak bir nisan; Seher ağlamayan, göz gibi olur… Salih Yıldız…20.11.2010 . |
Çilesine bin bir ahu zar yetmez,
Bahçesinde aşk’ı gül-i yâr bitmez;
Hazana uğramış, güz gibi olur.
************************************************
Yazdıran yüreğe takdirlerimi bırakıyorum, gönlünüz varolsun usta kalem!...