MAMOŞ DAYIGece demez gündüz demez, hep çalışır Mamoş dayı. Êle verir kendi yemez, aç dolaşır Mamoş dayı... bineksiz gider yaylaya, oraksız dalar tarlaya, tırnakta kalmamış maya, diz sürünür Mamoş dayı... orta tommuz sıcağında püşi sarıktır başında, Ayşe’sini arar durur, gözyaşında Mamoş dayı... gülmedi dünyada yüzü, kadere geçmedi sözü. sönmedi kalpteki közü, içten yanar Mamoş dayı... ..imcinitas..17/07/07..anılarım.. |