Ağlasam..
Yazsam,
günlerce gecelerce, soluk almadan, bir damla suyu boğazımdan akıtmadan, parmaklarıma kan oturana dek hüzünle,öfkeyle,karanlıkta kalmış yüzümle dünyanın ötesinde bir dünyadan kederle yazsam... Bilmediğim kentlere yol , düşünmeden anlatılan tarihe toz olsam.. Yitip gitmeden, çoğalmadan, durup dinlenmeden, patikalar boyunca parçalanmadan yüzümden kederin izlerini toplamadan sadece yazsam.. Nefesim kesilse sonra, dilim damağıma yapışsa parmaklarımın arasına sıkışan sigaranın ateşiyle irkilsem kayan bir yıldız gibi yok olsam yada olduğum yere çakılıp kalsam ulu bir çınar olsam kurtulsam içimi yağmalayıp duran bu huzursuz yorgunluktan.. Yağmur olsam toprağa düşsem kana kana içilsem yokmuşum yada birdaha hiç gelmeyecekmişim gibi son damlama kadar tüketilsem.. yansam, yandıkça kendimden kurtulsam çığ olsam çığlaşan sessizliğimle tüm seslerin ezberini bozsam.. yazsam; günlerce gecelerce.. yolum sana erişene dek, sisler tamamen çekilene,yüzün gündüzüme değene dek ilmek ilmek emek emek yazsam.. Ağlasam; bir beni bulsam birde seni, sonra yine ağlasam.. |