sen bir ağacın anısını taşıyorsun, ağaç ellerini serin seherlerde. yaprağı kuruyunca ölüyor sanma dallar incecik kız kardeşidir kuş yuvalarının
çocuksun, boynunda sandıkdağı birden ay çıkabilir karşına, aşkla sönen yıldızlar dökülürken ağır romanlardan
şu arkasından geçtiğin yakamoz küçücüğüm, balıkları kutsal mavinin, şaraptan saraylar yakın bir dünyaya kapanan penceredir kanser olma sakın büyüyebilirsin biraz
gündoğumu ve imbat narinim eylem vaktidir kapalı çarşı önünde duruşun kekre, konuşursan keko inan çocuğum, inan; amonyak nitrattır avuçlarında patlayan ayakkabı
sen bir yol türküsüdür dönüyorsun, ağaç melodi kutun bu yaz. saymasınlar ki ayaklar meczuptur görkemini ellerinden alıyor biraz
şu tahtaçatı diyorum; odandaki yağmurla ilişki içinde kurutulmuş ömrüne inat...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
fukara ebediyatı * muhbir şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
fukara ebediyatı * muhbir şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Siteye asılan yüzlerce manzume düzeyindeki (en temel dilbilgisi kurallarından habersiz, yazım yanlışlarıyla dolu) şiirimsilerden sonra... Hani Orhan Veli'nin " Gemliğe doğru /Denizi göreceksin; / Sakın şaşırma " demesi gibi 1942'de. Ben de birdenbire iyi bir şiirle karşılaşmanın heyecanını yaşıyorum sitede. Has bir şiirle karşılaşmak, Denizi görmek gibi. İnsanın içini ferahlatan bir duygu. *
sen bir ağacın anısını taşıyorsun, ağaç ellerini serin seherlerde. yaprağı kuruyunca ölüyor sanma dallar incecik kız kardeşidir kuş yuvalarının
Şiirin en parıltılı bölümü burası. En sevdiğim. İkinci bölüm de güzel. *
sen bir yol türküsüdür dönüyorsun, ağaç melodi kutun bu yaz. saymasınlar ki ayaklar meczuptur görkemini ellerinden alıyor biraz
SEN BİR YOL TÜRKÜSÜDÜR DÖNÜYORSUN dizesi aklıma, Arif Damar'ın belki otuz yıl önceden dilime doladığım "Yol Yorgunu' şiirini düşürdü. O yalın, sade şiiri. Buraya da almak istedim,
YOL YORGUNU
Bana bir türkü öğretsen Ayın aydınlığında söylesem Gecenin karanlığında söylesem Yağmur yağınca söylesem Toprak uyanınca söylesem Bana bir türkü öğretsen
Bana bir türkü öğretsen Beraber olunca söylesem Ayrı kalınca söylesem Seni unutunca söylesem
Bana bir türkü öğretsen Geldiğim yerlere er geç dönebilsem Sevebilsem her şeyi yeniden sensiz Sensiz vazgeçebilsem Gece demesem gündüz demesem Kimseleri dinlemesem Hem yürüsem hem söylesem Hem söylesem hem yürüsem
Arif Damar *
şu tahtaçatı diyorum; odandaki yağmurla ilişki içinde kurutulmuş ömrüne inat... *
inadına inadına sarılmalı gökkuşağına ...:) kutladım yürekten hayata kattığınız eşsiz güzellikleri değerli şair dost sevgili Devin Karaca... iyi ki varsınız iyi ki yazıyorsunuz... sevgim saygımla hep...
odandaki yağmurla
ilişki içinde
kurutulmuş ömrüne inat...
HÜZNÜN VE NOSTALJİNİN ŞİİRİ. KUTLARIM. SAYGILARIMLA.