KURTLAR VE KOYUNLAR
Uykuyu tutamadım
Kaçtı... Bulutlar kapkara, bir sürü... Koyunlarım yok; sayamadım bir ses geldi beklenmeyen; boğuk, karanlık: -onları kurtlar yediler! yankısı aktı zindanın ıslak duvarlarından . Uyku benimdi,neden kaçtı? yine o ses: -Kapını kurtlar açtı dediler Sıcaklığın vardı biraz kokun sen yoktun Biraz sesin vardı; biraz gölgen yoktun sen aniden kurtlar geldiler duvarını kırmadan deldiler görmeyen gözleri vardı berraktı şeffaftı göz çukurları boştu içerisi loştu seni bir süre aradıllar baktılar bulamadılar yataığının yanına bir kuyu kazdılar sonra aralarında güldüler azdılar giderken bir yazı yazdılar sadece o kadar; şuydu: BİZDE YOK KOYUNLAR |