Yolcu
Gel ısıt zemheriye inat bedeni
Son uykusuz gecem olsan bu defa Karanlık korksun bu kez gelişinden Titresin mum, üşüsün alev mah cemalinden Bu gece sarıl yar Bülbülün güle muhabbeti lafta kalsın Susayan toprağıma yağmur ol İri taneler düşsün yaprağa Leblerinde güller açsın Tomurcuk gül ol dalımda Sevmelere doyamadığım Koparmaya kıyamadığım Gel Gel ellerinde bulduğum liseli âşık mahcubiyetiyle Hiç bırakmadan Kaç mesafemiz kaldı ömre be gülüm Gel bu son adımlarda birlikte yürüyelim Gel ki Ben ilkin yanmayı sonra vuslatı Ve tüm zamanlarda sevmeyi yeniden öğreneyim Ben senden dinledim çaresiz bir gözyaşının hikâyesini, Okyanusta bir damla su olmayı Senin denizinde öğrendim. Yalnızlıkların kıyılarına uzanıp Bana yürümeyi öğreten gelişinden Serseri martılarla şarkı söylemeyi Seninle öğrendim Sen içimi damlanla doldurdun |