NE ACELEN VARDI ANNE
ne acelen vardı anne
biraz daha bekleseydin olmazmıydı. düşürürken rahmine beni, vuslatmıydı hayalin, elinde kaleminle yazdın anında kaderimi. ne hazırladın, ne anlattın sen bana, bu çileli ömrün, çilelerini hiç anlatmadın. insanları, sevgiyi,aşkı ihaneti neden anlatmadın anne. ayptı günahtı yasaktı degilmi? bıraksaydın böyle bir bayram arefesinde düştügüm kuyuda kalsaydım anne. öyle gitmeliydim çocukluk düşlerimle. elimde peynir ekmekle, çocuksu masum ve temiz yürekle. sen bin ümitle girdin hayatıma yaşanmamışları yaşattın bana. nede çok inanmıştım sana, bilseydim vuracagını hiç adarmıdım hayatımı sana. havvanın o saf temiz haliyle geldin, şeytanın binbir haliyle gittin hayalimden. ey kalp bin defa parçalanmayı, b,n defa kahrolmayı hakettin. ya gözler isa gibi çarmıha gerilmeli, ateşten millerle yok edişi hakettin. asla görmemeliydin sen bir daha. ben aşıgım diye inanan aptal, çık şimdi sorunun içinden hadi çık. at kalbini, gözlerini, mrünü. git istedigin yerde yaşa yaşayabilirsen eger, ve elveda bana sonsuza kadar. |