Bu dizeler...dağların bağrında sağlıklı tahta evlerde yaşayan...sabahın ışıklarıyla çiçek kokularının camlara hücum ettiği...soğuk suların çağlayanlara karıştığı....derelerinde kırmızı pulllu alabalıkların yaşadığı....kara kovanlarında şifa saçan çiçek ballarıyla dolu...peynirin en iyisi...yoğurdun süzmesi....mincinin hehaçliisi.... kaymağın en nefisi olan yerlede yaşayıp..şehre gelen her yürekte asılı...durur öyle ..
sadece onlarda bir şair bu hali bu kadar güzel dizelerle anlatabilir...
Şiiri okuyunca....sanki Elevit yaylasını....Carovid'i....Gundiyan'ı...Gito'yu özlemiş bir insan göründü gözüme...
Karalahana çorbasına iç yağı katılmış da kokusu kapıları tırmalıyor sanki...
" Bu yıl çiktum yaylaya..
Çimena bastum karsuz..
Ander kalsun yaylasi
O da çekilmez tarsuz "

Demek geldi içimde..

Saygılarımı sunar tebrik ve teşekkürlerimi arz ederim.