GECELER
Akşam oldu başladı yine uzun bir gece
Yalnızlık keskin bıçak, uykuysa kıldan ince Beynimde düşünceler, dilimde harf ve hece Ben ve gece içiçe karışmış bir bilmece Geceler can yoldaşım, yıldızlar arkadaşım Konuşurlar dinlerim şişene kadar başım Ağlarım içten içe akmadan hiç gözyaşım İçmeden sarhoş olan gariban bir ayyaşım Geceler sır yumağı, sarmış kuşatmış beni Derin susuz bir kuyu...İçine atmış beni Sonra çekip almışta, kendine satmış beni Koyu siyah rengine eritip katmış beni Yok artık gündüzlere ilgim arzum hevesim Aynalar küskün bana, yabancı kendi sesim Gecelerden bir gece açılacak kafesim Kurtuluşum olacak, belki en son nefesim... 12.11.2010 r.atlık |