gir kafese, yat yere,
tebdir diye atılırsın hücreye.
kurtlu ekmek, kirli su,
ister ye, ister yeme.
konuşma hakkın yok, soru sormak suç
pis karanlık küflü yer,
arkadaşın fareler.
soguk yakar içini, kimse tanımaz seni,
yedigin dayaklarla unutursun kendini.
paran varsa verirsin 10 30 50 lira
paran yoksa aganın artıgını içersin
yaş akmaz gözlerinden,sözleri unutursun
kısa bir zaman sonra heptenunutulursun.
ne arayanın olur,nede gelip görenin
gözlerin sevdiginin hasretiyle kavrulur.
günler günlere uzar, sonsuz ümitsizlikle,
her ziyaret gününde bindefa kahrolursun.
öyle zaman olurki yıllar su gibi geçer,
yüreginde sevgiden eser kalmaz, kin çöker.
tüm sevdiklerin gitmiş, bir anda hep yalnızsın,
hayatın okulunda acılarla kalmışsın,
artık kar etmez hiç bir şey, her şey katı ve acı.
acılar çogaldıkça, sen hep eksilirsin.
gün gelir, zaman geçer, hasret sona erince,
binbir türlü dert ile başka sende dogarsın,
kapılar r açılpta, güneş vurunca sana,
unuttugun nefese yeniden kavuşursun.
ellerin ceplerinde ürkek, korkak çekingen,
başka sen olarak, yeniden sen dogarsın.




atilla durukan