ÇOCUKLUĞUM
Yetim diyarların kavlinden göçebe
Nicedir yurtsuz ve sevdasız Sürgün ve göçebe Yırtık pabuçludur çocukluğum… Kınalıdır ellerim kenetlenmişliğinde hayatın Nelere nelere gebedir Ah Sevdanın yarım kalmışlığında… Ah Hüzündür, öfkesinde hayatın… Ah Yılgınlıklar ve pişmanlıklar Namlunun ucunda çaresiz kalıştır Suskunlukların hasadında mevsimsel bir rüzgârdır çocukluğum… Uçurtmanın yırtılan tarafıdır Kimsesizlik Ve Suskun bir hal/in olağanüstülüğüdür… Bir mahalle kavgasında vurulmuşluğum Tılsımlı bir duruştur hükmünde hayatın Sandıklarda saklanmış bir pabuç Ve Giydirilmeye kıyılamamış bir elbisedir çocukluğum… |
değer görsün
saygıyla.