Gün Batımı!
İyotlu yollarda ,adımlarımı sayarken
Sığısında denizin yürüyordu bir ihtiyar Ağır ağır,yılların ağırlığınla Çelimsiz bitkin yorgun Damarları mor yeşildi Kırışmış yüzünde çizgi çizgi Yaşadığı hayatın yolları Titriyordu elleri dudakları Yolun sonu işte diyordu Donuk gözlerinde yaşadığı sevdasının Resimleri vardı Anlatıyordu bana ,soluk alarak Baharlarını Karlı saçlarım olsada Yüreğim hala sıcak derken Boş ellerini uzattı Gözlerinden ağır ağır süzülüyordu Damlalar Gün batımı başladı artık Hayat dört mevsim yavrum; Denizin tuzuna gözyaşlarım karıştı Yandı yüreğim,çabuk geçen baharlara Uzaklardan kulağıma Ney sesleri yaylıyordu Acıydı hazindi Aklımda kalan ihtiyar adam! Oya Gedik Üsküdar/Kızkulesi 2008 |