BİR DAĞ BAŞI ISSIZLIĞINDA ÇİLEYE ÇEKEREK KENDİMİ YAŞAYACAĞIMBİR DAĞ BAŞI ISSIZLIĞINDA ÇİLEYE ÇEKEREK KENDİMİ YAŞAYACAĞIM bir dağ başı ıssızlığında kendimi çileye çekerek, yine kendimi yaşayacağım karanlık bir unutulmanın eşiğine gelmişim mavi mavi yanıyorum gün,akşama kavuştu gözlerimde hayâllerim artık Sensiz yoksun..! âsi kırlangıcım,kapıyı açarak, uykularımda karabasanlardan kim koruyacak artık beni..? ateşlendiğimde,kim sirkeli havlu koyacak alnıma..? hüzünlü olduğumda , cebinden Antep fıstıklı bir çikolata kim çıkaracak..? … bak,avuçlarımın içi kan lekesi;gözlerimi silmekten … çığlıklarım tek ses halinde çıkıyor artık kaybolmadan sevgimiz, bir daha uzatsan bana elini yoksun… gel gene karşıma ve bana; evini, sokağını, şehrini, çılgınlıklarını, gökkuşaklarını, gül kokularını, mavi hayâllerini anlat…bir daha..bir daha...bir daha… gittin… Senle birlikte içimden taşan o masmavi ve tonlarını taşıyan çiçekler nereye kayboldu? Yokluğunda sadece susuyor ve küskün gözlerle bakıyorum penceremden dışarı ruhumun ardından sokağı seyreden sevimli çocuk buğulandırıyor göz bebeklerimi dokunsan ağlayacağım oysa Sen halâ yoksun yoksun… |
çığlıklarım tek ses halinde çıkıyor artık
Çok duygulu hüzünlü dizelerdi şairim
Yazan kaleminiz herdaim var olsun dileklerimlle
Saygılarımla
nergiz-z tarafından 12/2/2010 1:54:48 PM zamanında düzenlenmiştir.