SORGU YORGUNU
Uzanıverdi sorgu yorgunu
Düşünce kemanı suskun İlk soluk alışı duyuldu hücrenin nemli tabanında Örste dövülüp suda dinlenen çeliğin ’Benim meskenim dağlardır’ (Ah şimdi bir dışarıda olsa) Çok geçmedi Başladı dolaşmaya umudun özsuyu damarlarında Ve öfkenin çalar saati başladı kurulmaya Bunca acı bunca çile Bırak damıtılsın gönlünce bilincin imbiğinde Bir damla Bir damla daha Değil mi ki mayaladın inançla Bak nasıl kabarır umut Nasıl kabarır inatla 10 Mayıs 1981 |
Saygılarımla