Mustafa Kemal AtatürkSene 1881’de Selanik de Sarı saçlı, mavi gözlü bir çocuk Dünyaya geldi Kim bilebilirdi Küçük Mustafa bir gün Büyüyüp Memleketin kaderini değiştirecekti. Ne yazık ki Henüz küçük bir yaşta Çok sevdiği babasını Kaybetti Okudu Subay oldu Artık komutandı Fakat üzülüyordu Mustafa Kemal Memleket yokluk içinde kan ağlıyordu. Çok zaman geçmedi O sahte medeniyetler Parsel parsel bölmeye kalktılar ülkeyi Katlettiler Beşiğinde Ayşeyi, Fatmayı, Aliyi Gözü görmez, kulağı işitmez Seksen yaşında Kezban nine, Hasan dedeyi Bir şeyler yapmalıydı, memleketin genç zabiti Karar verdi 19 mayıs 1919 da Samsunda Kan ağlayan memleketin üstüne Güneş gibi doğuverdi. Birlik beraberlik içinde Hain düşmana karşı tek bir yürek Bu memleket, bu insanlar Hiç yaşamadı ki esaret altında Savaşmaya değil, ölmeye ant içen Mustafa kemalin askeri Denize döktü Çanakkale’de Kendini dev sanan, o sahte cüceleri En çetin savaşlardan sonra O hain düşmanlardan, Karış karış temizlendi vatan Fakat bitmedi daha mücadele Yine tüm memleket el ele Cahilliğe, hurafeye, yoksulluğa karşı Tek bir yürek olmak Bir baştan bir başa yıkılan Memleketi Yeniden kurmak için Gece gündüz demedi Çalıştı Mustafa Kemal Daha çok işler yapacaktı Ülkemin sarı saçlı mavi gözlü paşası Ne yazık ki 10 kasım 1938’de Yetmedi ömrü Yumdu gözlerini Türkün, Ulu Önder atası Kabrinde rahat uyu Seni bir an bile unutmayacağız Bu memleketi sen kurdun Sana yakışır bir şekilde Ebediyete kadar, biz yaşatacağız Cengiz ÖYKE 23.01.2008/ 00:30 |