CAM PARÇALARIDüştük cam parçaları Gibi yere kırıklandık. Alnımıza düşen ay ışığıyla, Aydınlandık., Neydi aşk denen Hiç sorgulamadan inandık. Aşk öyle güzel , Öyle güzeldi ki. Biz mutluluk sarhoşu, Olduk. Güneşi görünce , Hep parlayacak sandık. Oysa unuttuk sersemlikten. Güneş her zaman doğmayacaktı, Aynı yerinden. Bir şeyler kaybedecekti bulutların, Önüne geçme azminden. Geçen zamana direnen aşk, Kirlenen cam parçaları gibi, Eski parlaklığını yitirdi. Aşkın o pırıltısını, Ne yeniden parlayan güneş, Ne karanlıkta gülümseyen ay, Geri getirebildi… orhan oyanık 08.11.2010 |