SOKAK ÇOCUKLARIHatırlamam çocukluğumdan beri, Ne ana, ne baba sevgisini, Tatmadım gerçek sevgiyi, Hani derler ya ah! Bir çocuk olsaydım, Ben diyorum şu dünyaya gelmez olaydım. Bazen görüyorum yavrusuna sarılan anneleri, Hayatımda tatmadım gerçek sevgiyi, Çocukluğumda kaldı hüzün nefret kinim, Çocukluğumda kaldı ağlamak, Hatırlamam gülmeyi. Alıştım betonlarda arkadaşlarla sarılıp yatmayı, İstemez miydim anneme sarılıp, Gerçek sevgiyi onda bulmak, İstemez miydim babamla arkadaş. Babamla gururlanmayı, Sokak çocuğu derler bana, Annen baban var mı diye sorarlarsa, Bilmem ben doğarken unutmuşlar... |