Gecenin Dar VaktindeGecenin bu dar vaktinde aceleyle eve geldim, Elbette ki ilk önce akşam yemeğimi yiyecektim, Yıllardır alışığım, gözüm kapalı olsa da hazırlarım, Bence önemli olan sonrasında alacağım ilaçlarım... Biri çekmecemde beni bekliyordu, hemen yuttum, Öteki sehpada duruyordu, bence oraya koymuştum, Çekmeceme baktım, sehpayı evirip çevirdim, yoktu, Üstelik kaybolan ilaç günde tam üç kez alınıyordu... Benden başka onu alıp da başka yere bırakan olmaz, Hırsızdan şüphelensem o da yalnızca bir ilacı almaz, Gerçi çok pahalıydı, bu nedenle sigorta vermiyordu, Kimbilir, belki de ilaç hırsızı sektörü de oluşmuştu... Velhasılı kelam bu akşam ilaçlarımdan birini alamadım, Üstelik aynısından gece vakti bir tane daha almalıydım, Unutkanlık böyledir, iyileşmen için gerekeni unutursun, Unutkanlık böyledir, şiirin gerçek konusunu unutursun... |
ah be bibi neden sabt bir yere koymazsın ilaçlarını. ilacını aldktan sonra öyle sehpa masa tarzı yerlere atma, sabit bir noktan olsun. her daim oradan al, iç, geri yerine bırak. malum bir de bu ilaçlar antideprasan tarzı ya da allah korusun tansiyon , şeker vs ilacıysa bu tarz ilaçların rutin tüketilmesi biliyorsun ayrıca önemli...
şiirin konusu da uunutman önemsiz. bu konu çok yakışmış şiire.
dikkat et bakim bundan sonra
seni sveiyoruz
hastalanma