Gönül kimi sever ise, onun için güzel o’dur
Sor Mecnun’a Leyla’sını, Leyla bir içimlik sudur
Elin, dilin sobe olur, işte gerçek oyun budur
*Doğruyu söylemiş şair, aşkın gözü kördür diye
*Hem de bu aşk u alaka, yüreğimde sırdır diye.


Kara bir göz çarpar seni, gecen gündüze karışır
Hayal dünyası içinde, beyhude ah u yarışır
Ay’ın şavkı vurduğunda, sanırsın yar bana ışır
*Doğruyu söylemiş şair, aşkın gözü kördür diye
*Ölüm Allah’ın emride, bir ayrılık zordur diye.


Şafak söker dışarıda, başın görmez yastık yüzü
Canlı cenaze misali andırırsın kışı, güzü
Gönül yalnız onu görür, zannedersin perikızı
*Doğruyu söylemiş şair, aşkın gözü kördür diye
*Demir kazan gibi piştim, diyemedim ardır diye.


Senin yanında hiç kalır, ne kırmızı ne mavi renk
Tabiatta bulunmaz ki, senin güzelliğine denk
Saçlarından esen rüzgar yaratır öyle bir ahenk
*Doğruyu söylemiş şair, aşkın gözü kördür diye
*Zehir doldur bardağıma ver içeyim nardır diye.


Lale, sümbül, mor menekşe aynı yarim gibi kokar
O bir sanat harikası, sanki bir tablodan bakar
Bir yanardağdan fışkıran, lavlar gibi beni yakar
*Doğruyu söylemiş şair, aşkın gözü kördür diye
*N’olur alıcı gözle bak, bu da bana yardır diye


Dünyalara değişmezdim, saçlarından tek bir telin
Eline kına yakılmış, nereye gidersin gelin
Ha kara toprağın oldun, ha da oldun yaban elin
*Doğruyu söylemiş şair, aşkın gözü kördür diye
*Bilmez geçersin üstümden, bir çamurlu yerdir diye.


ASİYE ALEV AKBOĞA