BENİM YARİM
Benim yârim şu dağların ötesinde oturur,
Taa oradan, elâ gözün yüreğime batırır. Bir gülümser, bir göz süzer, işmar eder çapkınca, Alır beni, bulutların üzerine götürür. Al dudaklar, dayanılmaz, olgun tatlı bir kiraz, Hem çağırır bin işveyle, zâlimde bol cilve, naz, Uzanınca dudağına, kaçıverir yaramaz, Bir bûselik mutluluğu hep burnumdan getirir. Elâ göze, ellerine, bir de kızıl saçına, Her yanına vurulmuşum, ama en çok üçüne... Ellerini koyuverir ellerimin içine; Aşktan öte bir duyguyla yakar beni, bitirir Ben, hazânı çoktan geçtim, o, gönlümün Eylülü, Yüreğinin güzel rengi hiç solmayan Güz Gülü. Duysa benle hemdert olup şakıyan şu bülbülü Hasret dolu başımı hep kucağında yatırır... BİR RÜZGÂRDIR |