SEN BENİM ARTIK "ÜMİD" İMSİN...
Nice hasretlikler yazdım gönül defterime,
Nakış nakış, ilmek, ilmek işledim herbir anını, Dayanılası, yaşanılası olmasa da ulaşamamak sevgiliye, O hasretliklerle dolar taşar gönül defterimin sayfaları, Gitme dedim sen bensiz olamazsın, tutunamazsın dedimse de, Bir bakışla adım adım kaybolup ummanlara karıştı sanki sevgili, Kalakaldım kilometre taşlarını SEN için saydığım bir İstanbul sokağında, Yüreğim yerinden çıkarcasına, bulutlar semadan düşercesine, Dizlerim sanki hasta yatağında felç olmuşçasına yatan çaresizler gibi, Sen benden gittin gideli Sevgili pınarlar kurudu, ağaçlar meyveye küstü, Sen benden gittin gideli Sevgili ben, ben olmayı unuttum sanki, Bir kuş yakınımdan geçse, Sanki sen döneceksin de haber getiren bir postacı misali gibi göründü bana, Bir zil çalsa sen gelsen diye seneleri saydım bilemezsin, Sen zevk-u sefadayken EY SEVGİLİ ben hep kederdeydim.... Seni bekledim, bekledim, bekledim hep ümid ettim. Adın bende artık hep "ÜMİD" olarak yaşıyor, Bundan sonra sen gelsen de, gelmesen de... |