Ceninin KÜRTAJ Sorgusu
Söyleyin! Hangi gerçek, katlimi haklı kılar!
Tövbe dile dolansa, tükenir mi bu çile! Cânî dâhi ürperir, acır, gözleri dolar; Kim parçalar içini kendini bile bile. Çoğu meşru dölledi, birçoğu gayrimeşru! Meydana gelişimin, ben miyim muhâtabı? Günâhsız varlığıma soru üstüne soru! Mekânsız tenhâlarda, yankı bulur hitâbı. Ey kendini bilmeyen budala, soysuz gürûh! Sahipsiz değilim ki medeniyet vehminde; Şekillendi vücûdum içime üflendi rûh Şüphesiz büyütecek Rahîm beni rahminde! Dâvâsında ben miyim, yoksa siz mi kader/siz! Düşün’ü azmettiren, kösnül yülgü ni’hâyet. Heyhât! Akıl tutulur. Sevgi, izân umarsız; Zîrâ kürtaja cevâz, düpedüz bir cinâyet! Ha beni öldürmüşsün ha yoldaki çocuğu! Müdâhalen doğru mu seyrindeki hayata? Sor, sorgula bakalım; ruhundaki göçüğü Azâp, düşman başına; saldırır hissiyâta! Toprağında doymadan, rüzgârlara nâzenin; Sürüldüm vicdânlardan, ca’nevim paramparça. Kaç zamana savruldu artıp eksilmeyen kin! Vebâlle demir alır, âhrete barça barça… Niyetler her nasılsa, ameller ona çıkar. Fütursuz saçılmasın er ya da dişi gamet! Düşüncesiz icraât insanı zora sokar. Ömrünün bakiyesi unutma ki kıyamet! 31.08.2009 04:45 01.09.2009 17:25 Salih ERDEM / AYDIN |
diri diri parçalanan çocuklarda hak soracak tabi
o gün o gün ve o günün geleceği vakti bilselerdi
ah bilselerdi...
kutlutyorum.....dua selam ile...