Mutluluk elimizde, şâhidi, mürûr zaman;
Yine aynı minvâlde, kanıyorum Yasemin!
Aşk mantık dilemması, biliyorsun ne yaman!
Kuruntu zikzağıyla, bi kararsız, bi emin
Ki, hâlâ ârâfında, dönüyorum Yasemin.


Yıllarca sessizliğe demirlendi yüreğim!
Kederlerle yol bulup döküldü siğim siğim!
Derme çatma hüzünden, yeter artık çektiğim
Nehri sana akmalı; dem deverânıdemin
Kadere râm hâlimi, kınıyorum Yasemin.


Şehrim sırra tapulu; muammâ gani gani.
Issız bâkir tenhalar sensizliğe senfoni.
Islığımdan dökülür, dilemem o ki yani;
Çöz efsunkâr güfteni; ezgim ezgine zemin
Meçhûlün notasından, iniyorum Yasemin!


Bir noktaya saplanma, yiter ömrün anası!
Bir anlam arıyorsan ân’dır vaktin mânâsı
Günü yaşa, yaşa ki; düşsün ömre senâsı
Pişmanlık düne mahsus, yarın, yaşama yemin!
İrâdemi nefsimle, sınıyorum Yasemin.


Geldim dünden bugüne hâtıralar kâr zarar
Yâdda gönül uğrusu, deli gözler yadigâr
Kalemimle deştikçe niyetlerim aşikâr
Hayâlin sevdâgâhım hayâlhânem yed’emin
Îlâmı-aşk, aşk olsun. Âmin, âmin ve âmin
Ümitle ümitlere, banıyorum Yasemin!
Ümitle hece hece, kanıyorum Yasemin!


11.09.2009 16:12
16.09.2009 17:00

Salih ERDEM /AYDIN