kenar mahalle insanları
Olmuyor ha değince evet denmiyor,
Uçurum olmasa da yol, Devran dönmüyor… Alışkanlıklarla doluyuz, mutlu olsak da Kendimizle savaş hallerimiz bir türlü son bulmuyor, En vefalı yarayı biz taşırken, en ağır sözleri duyanda bizler… Neyiz diyoruz bazen kendimize, Cümlelerimiz yarım kalıyor her seferinde En çileli en müntesip aşkları yaşıyoruz bazen, Kim bilir belkide kenar mahalle insanları oluşumuzdandır, Offfff larla başlayan her cümle yeni bir derdin habercisi gibidir, Ben yoktur buralarda biz vardır Herkes bir olur buralarda acıda birdir, mutlulukta Eğer sevinç varsa herkesin sevincidir bu, Acı, keder varsa ayrılık yoktur buralarda Dedim ya her ne isek bizler oyuz Biz birer kenar mahalle insanlarıyız Üstümüzde kimi zaman giyecek kıyafet olmasa da Yiyecek bir lokma somun bile olmasa da Biz her zaman biz olarak kalacağız… Cebimizdeki cüzdanımız belki boş olacak Ama biz hiçbir zaman bizliğimizi kaybetmeyeceğiz… |