ÇAY KARASI GÖZLERİNİ BIRAK BANAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gözler...
Yalansızdır onlar... Ve yüreklere inerler, çay sıcaklığında...
Kâbus gibi üzerimde,
Gecenin karanlığı. Sarılmamış yaralar yüreğimde Tutmuyor kabuk... Duvarlarda yankı, Sessizliklerin çığlığı... Öğretti hayat Hiç bir şeyin başladığı gibi bitmediğni... Hasret, özlem, hüsran aşina oldu bana. Yüreğim genç olsa da... Aşksız yıllarda yaşadım, Yaşlandım. Sonra... Apansız sen çıktın karşıma Buldum seni... Anladım sevmeyi Tanıdım aşkı. Çekme ! çekme n’olur çay karası gözlerini, Gizleme, kalsın sıcaklığı Bırak kalsın bende, Kırılgan sessizliklere eş. Bendeki seni gör, anla ! Bak sadece... Ürküyorum ! Diyemedim... Konuşmak istiyorum, Konuşamıyorum. Yazsam, anlar mısın? Yüreğime girdiğini, sevdiğimi. Bir kuşun kanatları gibi, Çarpar mı yüreğin ? Kendime bile itiraf edemediklerimi, Anlar mısın ? Desem, seni seviyorum diye Bilir misin ? Tavana asılı kalmış gözlerimi Alır mısın ? Ve, Buradayım, der misin ? Aydın Ist. 03 Kasım 2010 |
UMUT ve DOSTCA