Su misali idi gönlüm gençlik yaşımda
Hayalimde düşümdeydin heran karşımda
Kurudu göz pınarlarım yoksun yaşımda
Bal idin ağusun şimdi susuz aşımda

Su misali;nesin sen? Nedirki emsalin?
Zemzem misin?Kevser misin? Yok hiç benzerin.
Aguşunu açıp seni bekleyen kalbim,
Şimdi sana ah ediyor her gözyaşımda.

Su misali iken günler ben firardaydım
Bir güzel sevmiştim diye havalardaydım
Çok sevmiştim seni şimdi ahuzardayım
Sarhoşa döndürdün beni sufi yaşımda

Su misali dedim döndüm pervanen gibi
Sana tutsak,sana deli,oldum serseri
Perperişan yürürken ayaz geceleri
Resmin vardı kaldırımın her bir taşında

Dilerim ki ; Su bedenin yanar kavrulur
Hazan yaprakları gibi kurur savrulur
Sinendeki kokun söner,saçların kurur
Artık güzel görünmesin güller saçında

Su misali geçti ömrüm, tükendi vaktim
Ecel gelmiş can gidiyor yok hiç takatim
Son bir kez olsun isterim göreyim yüzün
İlkim sendin şimdi Azrailsin karşımda.

Su misali çağladım ben sesim gelmedi
Hatıran avutur sandım, hüznüm dinmedi
Hasretin yakarken beni narım sönmedi
Hep sen vardın şimdi yoksun mezar başımda

04.10.2010

(Gülhun Ertilav hanımefendinin rumuzudur esin kaynağım)