KOY BENİ
Uykusuz geceler eşim yâranım
Dostun heybesine al da koy beni Yabana övüncün, dosta yaranım Gözyaşın içine sal da koy beni İncinen yüreğe merhem kar etmez Kırılmış gönlümüz öfkemiz gitmez Bu ayrılık yıllar geçse de bitmez Esami kaydımı sil de koy beni Tuzlarım yaramı akmadı kanım Yandıkça tutuştu acıdı canım Nefsim benimse de illa vatanım Milletin bağrına bil de koy beni Efkar bastı dinliyorken alemi Yazıyorken kırıverdim kalemi İstemezken bin bir türlü elemi Hakkımda fermanı bul da koy beni İstedim Mevla’dan canıma canlar Beni bir Allah’ım, bir tek o anlar Dönünce kıbleye bazı zamanlar Cennet-i Naıme gül de koy beni Mustafa Göktekin |