CAN KENARIBakıyorum da; Can kenarından geçerken hayat Salt resimler çizmekte birer birer “Öyle bir geçer ki zaman” der gibi Seyir defterinde birikiyor anılar Artık geçmişte kalmış der gibi bakmakta insanlar İçi boşalmış yığınlar gibi Öyle cansız öyle fersiz öyle ruhsuz Nelere geç kaldık ya da nelere erken kalktık Onu bile bilmiyoruz. Yakalayamadıklarımız, Ya da içindeyken tutunamadıklarımız Ateşsiz susuz kalmışlıklarımız Daha çok diyeceklerimiz varken Kifayetsiz kalıp susuşlarımız.. Taklit yapay ne varsa duruşlarımız mı oldu ne Konuşurken sözcükler ezilirken lisanla Anlamlar öylesine sığ ki Çığları mı deviriyoruz ne Gaf üstüne gafla Duyarsız kalakalmışlığın ıssızlığında Şımarık kalabalıkların Perişan yalnızlıklarındayız aslında. KATRE |
yeterki hayatta kaldığımızı bilelim,,