Kuma Düşen Al Yakamoz
Kuma Düşen Al Yakamoz
Her ne ararsan Kendinde ara. Hacı Bektaş Veli Arka bahçemizi yol edindi, yoklasan Ardında ne var o güleç yüzün Kabadayı gibi allöş çekmediği kaldı. ‘Oha var inek durdurur oha var zelve kırdırır.’ Fellik fellik oha olana; ha fallik, ha Felluce Ey dost, bendeysen bir tıkla Ey zaman, seni kim kirletti? .. Öfke düşmüş kırmızı güle, suya bak! Eşitlik, hak hukuk ılgıt ılgıt; ruhum Çamur gibi şekilden şekile girdikçe Varlığını kanattı, hüznüme ay vurdu. Sen, insan kaç kişi; bilirsin Gölgesiyle barışık yürek tutuşturan Rüzgarını içinde taşıyan Bektaşi Güneşe tuttuğun yüzün ılgım ılgım Özgürlüğe çıkan yola kucağından yürüdük. Ufukta tuvali yükselen, yüreğimin gülhanı Kuma düşen alyakamoz Ölmekten dönsen Seni, bir avuç şiirle karşılarım. Yüzün suyu hürmetine Alevin alevime ırıp ırıp estikçe Denk düşer elifin elifime Yüz yüzü velimser; kardeşlik toprağında Gülü öpme zamanı Güneşin zaptı yakın. Dost, bir kez daha giydirir günü. Ali Akdemir 29 Mayıs 2005 Kayseri |