bir mum gibi eriyorumküçücük bir mumdum karanlığın tam ortasında herşeyden habersiz kendi halinde, yapayalnız sonra birgün ateşlendi fitilim sevindim... aydınlıktı artık heryer yanıbaşımda bir vazo hemen altımda bir tabak şikayet etmeden taşıyordu damlalarımı herşey güzeldi de beni var eden eller yoktu kaybolmuştu boşluğu aydınlatmanın da anlamı yoktu sonra yavaş yavaş büküldü boynum kamburum çıktı boyum kısaldı ve nihayetinde eridim, bittim, yok oldum... |
ateşlendi fitilim
sevindim...
çokşeyler çıkar bu şiirden kalemin daim olsun kardeşim kutlarım..
sevgiyle kal..