Sükün (vav)
Sen sakin ol, sükunda eylen biraz
Vav nunda sükundur kün emrinde
Kaf’ın sırrıyla boşa vakit kaybetme
Kenzi mahfiyi nunda ara denildi

O ne doğuda nede batıda bulunur
Doğunun da batının da rabbidir o
Her ikislndende geçmek sükunladır
Sen sükun etsende o durmaz yerinde

Her yerde oynayan odur yenin içinden
Amelinizi de derken vav ile söyledi
Sükun, hareket iyi bak vavın elinde
Rüya aleminde vavın eli olmuşuz

İyi sükun ederse hem dışın hem için
Düşünceler de kaybolup gittiğinde
Bir manzara olur ki basiret bilgisi
Leyletel esrayı böyle seyran edersin

Sende en yazılı farkedersen eğer
Sükundan kün geldi bilinmek için
Ne tarafa bakarsan o gizlidir görülen
Odur yaratanların en güzeli denildi


Müşahede
Sen ateşle oynama bırak herşey güzel
Neye yönelirsen böyle bir kıvılcım çakar
Bir zerre ki izinsiz oynarsa yerinden
Kainatta taş üstünde taş kalır sanma

Bu alemde sırrı görmenin adı müşahede
Sanma şehit olmadan görebilirsin
Sen kendini şahit edemezsin iyi bil
Şehit edenle şahit olan aynı olmadıkça

Bilinmezin sırrı basiret olmadan gelmez göze
Basiret gördüğün şeylerden gizli değil
Kur’anı bölenlerden hesap sorulur
Böylece kesrette vahdeti yaşarsın


Aklıbaşına gelmek
Akılbaliğ olmak ister her çocuk adet bu
Hiç sorumluluk yokken sorumluluk ister
Sonra sızlanır bilinmezin önünde ağlayarak
Taşıyabileceğimden fazla yük yükleme diye

Önce iyidir akıllı olmak herzaman değil
Sen aklına binerek emaneti yerine koy
Sorumluluğu taşıyabilene bırak rahat ol
Sıratı geçerek salatı ikame et ve huzura gel

Doğmak
Güneş ile insanın doğması aynı mı
Aslında her ikisi de aynı şeydir bilene
İkisi de önceden varken görünür oldu
Yoktan var olan kimdir iyi düşün

Unutan geçmişini yaratıldım der
Doğmayı yaratılmakla aynı sanar
Unutturan ya şeytan ya da allah
Unutturulan yerde musa hızırı buldu

Zikir hatırlamaktır bilirsen aslını
Aslını bilenle birlikte otururum dedi
Birlikte dedi diye hep iki düşünürsün
Aslını bilirse ancak tek olan bilir


Ba sırrı
İnananlara müşrik denildi Yusuftan
Allaha inanan billahı bilsin denildi
Babil kuyusundan geldi ba’nın sırrı
Sen sende gizli öbür seni bilmelisin

Bütün kur’an fatihata gizli denildi
fatiha da gizlendi besmele içinde
Besmeleyi iyi bil oda ba’da gizli
Ba ise noktanın giydiği bir elbise

Besmele vekil sözüdür işin başında
Hem de vekilin kendisidir bilen için
İşin hem başıdır hem de sonu olur
Et, kemik ve toprakta hemde yazıda


Kendinden kurtulmak
Kurtulmak kurtulmakta gizli
Önce kendinden kurtularak yap bunu
Kendinden kurtulmak için yol ararsın
Kendindeki kendinin ne olduğunu bil

Olmazsa olmazlarındır senin duvarın
Kendin belirliyerek inşa edersin sen onu
Kendi elinle yaptığın puta taparsın da
Putun sana taptığını bilmezsin hiç

Putun, kaderini yazdığın bir kitaptır
Başka hiç Bir kitap tanımazsın artık
Putun sevgilindlr, kaptırmazsın kimseye
Ona kimseyi de sövdürmezsin artık

Sen başkası olma kendin ol temizle evini
Aslının tertemiz olduğunu bilerek işe başla
Fikirlerinle kirletme Allahın evini
Her işi işi yapanın kendisine bırak

Olduğu gibi bırakırsan rahat edersin
Her çiçek kendi renginde güzeldir
Bırak artık elinden fırça ve boyayı
Bütün renklerde bir güneş gizlidir

İnsan aynada görür ancak kendi yüzünü
Aynaya bakıpta yüzünü temizlemelisin
O uğraştığın şey aynanın camındaki görüntü
Neden ayna yerine kendi yüzünü temizlemezsin


İsmi Azam
La diyebilende hiç kalır mı varlık
Hakikatinde aleminde kendisi odur
İyi bakarsan görürsün tek ilah o
İyi bakmazsan kendini göremezsin

Kıyamette görürsün ancak nefsini sen
Ya da nefsini görmen kıyametindir
Bilmekle görmek aynı şey burda
Bak her ikisine de basiret denilmiş

Bas parmağını dokunduğun odur
Parmağın ucunda hem parmakta
Aslında dokunabildiğin birşey yok
Sen sadece dokunduğunu sanırsın

Önce rüyada olduğunu bil gerçek bu
Sonra rüyanın hakikatini iyi yaşa
Anlarsan bilirsin nedir hayy sırrı
Rüyada görülene ismi azam dediler

Görmek
Kime arkanı dönmüşsen batmıştır o
Yüzünü döndüğünse doğar yeniden
Doğu yüzün, batı ardın olur bilirsen
Önüne ardına bakmadan yürümelisin

Sağın sol olur, solun da sağ aynada
Aynaya bakandır aynada görülen
Ya ayna kim iyi bildinmi sen onu
Aynaya bakan aynanın kendisidir

Dış-iç, sağ-sol, bütün yönler kaybolur
Hepsi aynı noktadır, zaman da yok
Ama’da görülmez hiçbir şey amma
Yine ama’dır gördüklerinin hepsi bil

G ile görülür, K görmeyeni anlatır
Ama derler hiç bir şey görmeyene
Vahdetin sırrıdır bu iyi bilirsen eğer
Ör’düğün bilgidir bütün gördüklerin

Çok’luk görme yeridir yok’luk kör’meme
Cehennem bilme, cennet görme yeri
Çoğunluk azaptadır sözüne iyi bak da
Nedir bu cennet-cehennem iyi anla

Görüyorsan birşeyler çoklukta olmalısın
denilmedi mi çoğunluğunuz azaptadır
Alem yani çokluktur elem veren acı
Çünkü sen onu gördün, öyleyse tat azabı


Ama-rüya
İnsan amadan her iki yana salınır
Bir yanı dış rüya, diğer yanı iç rüya
Her iki rüya arasında gezinir fakat
Ama’da olduğunu ya bilir ya bilmez

Uykudayken içinin içinde bir rüyadadır
Uyandım dediğinde dışının içinde rüyada
Aslında ne dışı vardır ne de içi bilirse
Dış da, içde bir görüntüdür kendini bilene

Tanıma
Herşey insanın kendini tanıması içindir
Tanıyacağın sen gördüğün sen değil ki
Gördüğünü zaten görmedesln bırak onu
Göremediğini tanıman söylendi sana

Bütün hükümlerin görmek üstüne ise
Hepsi boşa çıkacak dendi kıyamette
Çünkü gören kim onu bilmedln daha
Tanımanın Aslı bilmektir görmek değil

Görülmezliğini bilmek görmek demek
Bilinmezliği bilmek de bilmek demek
Geri kalanın hepsi rüyada bir oyun
Rüyayı da kendin gördün sanırsın

Üç kolluda talep
Talep etme kendinden gayrı bir şey
Matlubunun O olduğunu bilerek
Sen istekten çıkarsan isteyen odur
Sen istediğinde o kaybolur senden

Dileyemezsin ben dilemedikçe dedi
İyi bak söze de bu ne demek düşün
Dilek sahibi tek o imiş bunu anla da
Aradan çekilmenin yolunu bul sen

Sen varkende dilek onun bilmezsin
Sen yokken de zaten odur dileyen
İster var, ister yok ol ona farketmez
Sadece sen kim olduğunu bilmezsin

Saadet kim olduğunu bilmede gizli
Yanmak da kimliğini bilince başlar
Öyleyse fark yok kahır-lütuf aynıdır
Yananla- yakanın aynı olması gibi

Öyleyse istediğinde uzaklaşırsın ondan
Yada varlıktan çıkıp aynılaşırsın
Senliğinin içindeki seni çıkar da
Sen-ben uzaklığı kalmasın arada

İstek-isteyen ve istenen üç şeydir
Aklın üçe kadar düşürebilir ancak
Üç kollu gölge serinletmez dendi
Ya tek ol rahatla ya da çokta kal

Çokluk tanımak için vardır tek ehadı
Çokluğu tek yapan tanır ancak onu
Hala üç kolluda serinlik arıyorsan
Napalım aradığın şeysin sen denildi

Üç kolluda his
His ne, hissetmek ne, hissedilen ne
Yine üç kollu gölgedir bu bilirsen
Kurtulursan gölge akıldan geçersen sıratı
Aradığın şey olur deve gibi kıvılcım

Lamelifin var elifi, lamı birde okuyanı
İyi bil kara kilime bu nakşı dokuyanı
Kaderin ilmi, sırrı ve birde kendisi var
Sen kader ilmi ile sıkıntını örtersin

Dert var, yaratan ve yaşayanda var
Herşey yine üç gölgeye gelir akılda
Üç karanlık içinden çıkamaz bu akıl
Kaderin sırrıda üç gölgeye mahkum

Kaderin kendi ol da çık gölgeden
Çıkacağın birşey kalırsa eğer geride
Herşey bir şey, tan yeri ağarmadan
Habib noktasına gelince kalmaz şey