Yıllardır hasretle beklerken sizi,
Bu mutlu yuvamız dağılıp gitti.
Feleğin sillesi ayırdı bizi,
Kurduğum hayâller ne yazık bitti.


Gül koydum adını gülesin diye,
Ağlamak yakışmaz mâh-cemâline.
Gülsüm’üm Gülcan’ım bu hüzün niye,
Yüreğim dayanmaz oldu hâline.


Genç yaşta saçıma aklar düşerken,
Kaderin sillesi perişan etti.
Yerimden yurdumdan ayrıldım erken,
Üstüne gurbetlik canıma yetti.


Yaratan Rabbimden bana hediye,
Güllerle bezenmiş gülizâr’ım var.
Yaktığı ateşte yan diye diye,
Bırakıp gidene intizâr’ım var.


Hep böyle kalacak sanma sen beni,
Benim de dertlerim bitecek bir gün.
Ateşte yanarken görürüm seni,
Can evin kavrulup tütecek birgün.




Belçika’daki Kardeşim Abdil’e,ikiz kızları Gülsüm ve gülcan’a
Annesiz büyümenin hüznü ile.

...................................Kardelen26