böcekleşirim
sözcüklerin bittiği yerde
susmalara kilitlenirim dudaklarımı kemirse bile dişlerim yıkıntılar üzerinde filizlenir menekşe sabahlara dirilirim yaratırım sağrımdan bir tutam ilmek dokur kilimleşirim kozalanırım kara dutların ayasında atlaslaşan emeğimle övünür kirlerimden arınırım cehennem kazanında haşlanır derim temizlenirim ikinci baharı bekleyemem kışlayamam yanık eteklerinde düşlerin beşinci mevsime kavuşmak için kanatlanır uçarım kayıp kıtalara gümüşi bir iz bırakarak ardımda böcekleşirim.. Volkan Kemal |
ikinci bahar güzelsede ilkinden
beşinci mevsim
mümkündür böyle gidişlen...
sevgilerle sevgiyle kal dost..