BEN İSMAİL DOĞMUŞUMKadir değil can parçam ben İsmail doğmuşum Sensiz alıp verdiğim nefesimi boğmuşum Düşmüşüm bir yüreğe orda mesut olmuşum Eşiği yeter bana böyle de haz almışım Ya Rabbim yakın olsun olmasın ırak bana Mutluluk onun olsun dertleri bırak bana Rabbimin makamında yeminim yemin olsun Donsam, yansam da beni eşiğinde bulursun Ver elini can parçam ver de kavur ruhumu Ormanlar küle döner duysalar tek ah’ımı Yanardağlar içinde kendimi yakmaktayım Gelir diye can parçam yollara bakmaktayım Aşkı sakınma benden yüreğine talibim An gelir ateşimsin ve an gelir, tabibim Varsın olsun yanayım yandığım ateş sensin Bu kalbi seve seve bandığım ateş sensin İçip esrik olduğum kandığım ateş sensin Bir kuş olup kalbine konduğum ateş sensin Ben İsmail doğmuşum bana İbrahim sensin Eğer Hakk olmasaydı derdim ki; ’Rahim sensin’ |