Bugün 30 Ekim 2010
Senin doğum günün bebeğim.
Tam 4 yıl oldu sen ailemize katılalı.

Doğduğun günü hatırlıyorum da
Dünyaya meydan okuyordun adeta
Sımsıkı yumruk yaptığın ellerinle,
Annene ve babana bundan sonra
Ben varım diyordun sanki…

Siz üzülmeyin artık
Ben size neşe mutluluk getirdim
Dercesineydi badem gözlerinle bakışların.

Kapkara saçların vardı doğduğunda,
Şimdiyse kıvır kıvır oldu
Herkesin sevgilisi oluverdin biranda…

Çok bekledik seni canımın içi
Çok bekledik,
Ama beklediğimize değdi ve
30.Ekim.2006 tarihinde
Yengem seni doğurdu.
İyi ki doğdun, iyi ki varsın hayatımızda.

Şahit olduğum ilklerini hiç unutamıyorum,
İlk emeklemeye başlaman,
İlk adımların, ilk konuşmaya başlaman
Ve
İlk bana hala diye seslenişin
Hala kulaklarımda çınlıyor bebeğim…

Şimdi 4 yaşındasın,
Zaman hızla geçiyor.
Sen büyüyorsun, biz yaşlanıyoruz.
İleride genç kız olduğunda
Acaba beni yine sever misin?
Oturup dertleşir misin benimle?
Yoksa “amaaan hala seninle mi uğraşacağım” dersin?
Şimdiden merak ettim bak işte…

Sen ve tüm yeğenlerim benim yaşam kaynaklarımsınız,
Sizler ve sevginiz olmasa,
Hayatın anlamı yok benim için.
Abimin biricik kuzusu, canımın canı,
Biriciğim
Doğum Günün kutlu olsun,
Mutlu ol senelerce.

Güzel yüzündeki gülücüklerin hiç solmasın,
Minik yüreğin hep sevgiyle atsın,
Daima sev ve sevil…
Bir tanem, canım benim
Seni çok seviyorum Diyar Naz’ım

Akkız SAYDAM
30.10.2010
Şiirime ses olan Sayın Muzaffer Tekbıyık beye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum...