Geç Vakit Sevdası
hüzzam hüzündü son faslında
salkım saçak tutkuların küçük kadehlerinde karafakilerin etle tırnak ayrılığına gülümsüyordu sarmaş dolaş gün yalpalarken uzak gözlerin kısık sesleri bileklerinden yere doğru çevrildi elleri buzukilerin coşkusunda iki yana açıldı kollar omuz hizasında sol dizini kırdı geç vakit sevdası sağ ayağın geriye gergin atılışında ve yaz yalnızlığı gözlerin alkışında kıvrılıp bükülürken siyah saçlar uçuştu bele dökülen hoştu,sarhoştu soğudukça ısınan zoraki bir yokoluştu Demir Mutlugil |