4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
961
Okunma
Okyanus ötesinden mi
Bulutların gerisinden mi
Nerden geldin de
Dokundun yüreğime...
Sızladı içim.
Kendimi aradım doğan günde,
Yağan yağmurun inleyişinde...
Dibe vurdum!
Bu nasıl bir dokunuştu...
Bataklıklar kurudu,
Yosunlar gül açtı
Mekanlar, adlar, her şey sendi.
Gün be gün ağardı ufuk
Isındı buz gibi eller,
Kavruldu tenler...
Bilmeden toprağa eş olacağını,
Ağardı saçlar.
Her telde bin ağıt, bin özlem, bin şarkı...
Nerdesin diye haykırdı notalar
Ağladı keman...
Kazma-kürek kaçtı !
Açtı bağrını sevgili gibi,
Sızladı içten içe toprak
Sardı sımsıkı...sevgiyle...
Ağladı mermer,
Okşadı eller
Vedada diller...
Bu nasıl bakıştı
Dalgın, umutsuz!
Kalk...hadi
Tut ellerimi, diyor
Uzaklardan bir ses....
Kırmızı güllerde kaldı
Yürek yangınım.
Yiten kimdi,
Kalan kim?
Ben miydim, sen miydin?
De canda canım
De canözüm...
SERAP HOCA
21.07.2007
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Gelmiştir zaman evvelinden beklenen....
Yüreklerin dokunmasından oluşan şimşek bulutlara yüklemiş sevgi yağmurlarını da kuruyan toprakta umut yeşertmiş. Yaşanmamış sevgiler zamana yenik düşüp ağıt olmuş dillerde. An gelmiş vedanın korkusuna yenilmiş umutlar. Giden kim kalan kim belli değil.Ne fark eder ki; giden,ruhunu kalana bırakır, kalan sevgiyle sarılır ruhtaki gül kokusuna...
Canda can olunmuş, cana öz olunmuşsa gitmek ne ki kalmak ne ki.
Cevap Yaz