her ayrılık birikmeyi tetikleyen bir firarsa
karartma gecelerde
fütursuz bir gecekelebeğiydi yediveren umutlarım

ışığında okurdum kitaplarımı
yükselen duvarlar ardındayım
yüzyıllık yangınlardan sıyrılmışım
yaban çiçekleri huzurlu ve özgür
ve soludukları havada defterlerinde sakladığın
çam deryalarının kokusu

benide sakla
belki birgün kalbin için
tank paletlerinden ve darbelerden hadi...

belki birgün karnında bir gülüş için
izin ver koklasın o kokuyu şiirlerim
sakla beni sakla hadi...

gün her yerdedir
verdiklerini geri çektiği gibi denizin
çekilmez
sakla hadi
belki birgün karanlık dediklerini
aydınlatmamı istemen için

bir daha bir daha geçmemiz için
sevişmelerimizin salkımlarıyla kurduğumuz
köprülerden anılardan hasrete...

08.06.09
kapalı cezaevi lüleburgaz

Adem Tok