düşlerime soğuk vurdu suyu çekildi nefesimin toprak bereketli demiştiniz hani hani çözülmüştü dünyanın sorusu oysa solmakta her köşe başı her sokak cebi kalmadı ellerimin adımlarım korkak
belli ki yollar şaşırdı yolunu her dönemeç muğlak körebe oynuyor ağaçlar hiçbirimizi umursamıyor evrenin neşesi bir gül açıyor bir karanfil bir sümbül yolun sonunda davetkar uçurumlar
ah yar tüm soru işaretlerimin cevabı sendeydi senin içindi aykırıklarım bedenimden fışkıran neşe de
şimdi hangi sonbahar kuşunu öykünüyorsun söyle onlar hem yalancı hem günahkar kaldırımları vakitsiz kazan belediyeler gibi bize kışı yutturmaya çalışıyorlar
ah yar bir bilsen ne kadar uzakta ne kadar muamma cevaplar
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
uzaklar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
uzaklar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
şimdi hangi sonbahar kuşunu öykünüyorsun söyle burda, ^^kusunu^^ sozcugunu nesne olarak kullanmissiniz. oysa tumlec olmasi gerekirdi. Kusuna oykunuyorsun.......hatali olma ihtimalmi kabul ediyorum ama her hitimalde kulagimi tirmaladi bu kullanim....:)))
Cevaplar uzak ve muamma ise neden hâlâ bekler insanlar. Ya da nedendir beklentiler. Cevapları bile muamma iken. Yoksa aşkın kendisi mi muamma acaba? Veya yollar mı hep uzak cevaplara açılıyor ki aşık ve maşuk ah'larda? Tebrikler.