karakış
sensiz mevsimlerin adı kış
gel de bitsin bu bahara yakarış ister sonbahar yağmurlarıyla gel istersen nisan yağmurlarıyla istersen ağustos güneşi ol bir damla suya muhtaç bırak beni yeter ki gel birtanem gelişinle şu karakıştan kurtar beni sensiz mevsimlerin adı kış sensiz ayazlarda yüreğim üşür ne ellerim ne ayaklarım ısınır yün yorganlarda ne gözlerimi kapatırım sensiz yataklarda uyanmak istemem sensiz sabahlara gel.. gel! ki; birtanem yastıkları ıslatan gözyaşlarım sıcacık göğsünü ıslatsın gel.. gel.. sevdiceğim gel ne olur bir seher vakti istersen bir öğle, hatta bir ikindi yeter ki karakıştan kurtar beni sar sarmala ısıt içine çek yüreğimi sensiz aldığım her nefes yokluğunun uçurumlarında yankılanıp yüreğimi parçalayan bin çığlık gibi gel.. gel.. gel artık birtanem gel ne olur bir gecenin geç vakti gel.. gel.. gel ve gitme hiç.. hiç ama hiç! bırakma! karakışlara mahkum eyleme beni aysegul atakli(15.10.2010) |
Hürmetle.