İstanbul ve Sen
Fırtınadan birgün sonra
Düşlerimi devirdi hayalin. Parlayamadım yıldız kokan gözlerinde, Her gece sen çağlıyorsun her gece hasretin..! Duramadım kırmızı ışıklı caddelerinde, Kalabalığı gördükce ürktüm kendimden, Her zaman son olsun istedim, hep bir ilk oldun, Her zerrede sen kokuyorsun her zerrede hasretin...! İstanbul karanlıklar içinde elektrikleri kesilmiş içimin, Suları akmıyor, çamurlu su doluyor bardağıma, çamurlu su benim kaderim. Bakamıyorum dönüpte ardıma! Her köşeden sen çıkıyorsun, her köşede hasretin...! Hep teselli koydum bu Kent’in adını ben. Birazcık sen varsın içinde, birazcıkta ben. Ama hep sen oluyorsun denizlerinde, hep sen hep sen! Her mavide sen yüzüyorsun, her mavide hasretin...! 25.11.2008 |