Senden yana bir çil görüp kök sandım.
Ben, dağ diye bir tümseğe yaslandım.
Ilık bir duş sandım oysa haşlandım,
Bedenim genç; ruhen bin yıl yaşlandım.
***
Senden yana, ben bir ışık almadım,
Her soruna göğüs gerdim, yılmadım.
Fikrin hayin, zikrin yalan bilmedim,
Kurt elmayı sarmış, huzur bulmadım.
***
Senden yana sana ne çok savaştım,
Kör kuyulardan çıktım, kıl köprüleri aştım.
Kor ateşler yağdı içime de sessizce ağladım.
Şair, yazar, asi oldum; ciğerimi dağladım.
***
Anladım ki; sevdiğim gibi sevilmemiştim.
Baktığı gibi görüp, gördüğüme inanmıştım.
Ey sevgili; seni canımdan parça sanmıştım,
Aldanmışım, hep aldatılmışım.
***
Seven sevdiğine kör olur. Körmüşüm.
İç yüzünü sonbaharda görmüşüm.
Uzatmasız son devreyi bulmuşum.
Ruhum insan, fikren şeytan olmuşum.
Sonra kalleş deme; haberin olsun.