Nedir Ki Gecenin Ömrü
I
Her şey acır bir yerlerinden Kendi içinde kırılır zaman Zaman içinde sevdan Denedim dayanabiliyor insan Nedir ki gecenin ömrü Zaten yaşamıyorsan.. II Sözlerindeki giyotinler bölüyor bedenimi Yüreğimi ayırıyor kalem tutan elimden En değerli yanlarım yere düşüyor Reddediliyor güne başvurularım Gözlerinde gece hüküm sürüyor Bahar dallarımda sigara yanıkları.. III Sen yürüdükçe uzuyor sokak Ben sokağı olmayan köşelerde bekliyorum seni Bir umut.. ’ Gelir şimdi... ’ Sussan da duyuyorum sesini Ve biliyorum zaman alıyor mumyalamak Bir aşkın güncesini Ruhsatsız hüzünleriyle kaldırım taşlarının.. IV Tecavüzü kaçınılmazdır gözlerime gün ışığının Ve tecavüzüm gürültüsü uyanan bu şehre Ki bu saatlerde Sokar akrep saati / yelkovan ölür Durur zaman / uzayan gecelerde kısalır ömür.. Çek üstümden umut geçirmez bakışlarını Göz yaşlarımla kurşuna dizme beni Veda nöbetlerinde.. Gidişinle öldür... V Toplu intiharları mı yıldızların Yoksa ışıyan gün mü bu karanlık? ! ! Durmaksızın seni yaşamaktır / yalnızlık.. VI Mısralar yazıp da tenine Ne zaman bir şiir dikmek geçse içimden Yaktığım şiirler kadar sıcak bedenine Cehennem ateşi geçer gecemden Gözlerim silinir gözlerinden.. |
güneş doğunca biter(mi)