sert mevsim
sensiz bir huzur aramadım kendime
sensizkende seninle olmanın yollarını aradım mutluluktan gülücükler sacarken etrafa biran dalmamak uzaklara üşümemek güneşin anlında yedigim yemegin tadı yürüdügüm yolun adı seninle tamamlansın isterken buldum kendimi aylara meydan okurken biz cesaretin son demlerinde ve herşeye inatla çatışırken hayatla ayaktayım sevgilim desemde agrıyan eklemlerim aglıyan gözlerim özleyen kalbimle kaldım bir basıma bu mevsim sert bu mevsimde ellerim üşümekten uyuşuyor sevgilim hani olur ya ısınamazsın neyaparsan yap yatakta tek yatarsın bir taraf sıcak bir taraf buz sokakta yanlız yürürsün ellerin yüzün ayaza dönük teksin ya bu mevsim soguk sevgilim buz heryerim uyurken yoksa nefesin yanımda sarılmıyorsan sıkıca kokmuyorsan buram buram cenet laleleriyle ısıtmıyorsan ellerinle sevmiyorsan gözlerinle eksik kalıyorum sevgilim tamamlanmıyor hiçbir seferim anlatılıası degil yaşananlar anlamaz hiçbir münasebeti uzak arayışlar senli zamanlara inat gelen sensizlik anlarmı halimden tutrmı ellerimden tasırmı beni rüzgarla yanına getirirmi hayallerini gecelerime kırgınım umudum kararmıs gökyüzlerine geçecek sensizlik birgün o rüzgar seni getirecek güneşli günlerime ve sen acacaksın kollarını titreyen bedenime sen açınca kapımı sessizce bırakacagım bu mevsimi geride günaydın diyecegim senli yaz günlerine... |