bugün sana susamış kalktım yatagımdan
kör şafaklara uyandım
kör şafaklarda sana seslenip bulamadım
bugün herkezden cok sana ihtiyacım var anladım
anladım izmirin kışa dönüşünü yanlız izleyemiyorum
anladım yagmurlar en derinime islerken ben korunmasızım
anladım titriyor dudaklarım susuyor dillerim

bugün gelseydin soguk sehrime
bugün getirseydin güneşi gönlüme
bir sonbahar yapragı gibi savrulurken herkez
ayrılık kol gezerken dörtbir yanda
korkuyorum sevgilim
bu soguktan karanlıktan yagmurdan ayrılıktan korkuyorum delice

korkuyorum işte elimde degil bu vesvese
her soguk dokunusu ayrılıgın acıtıyor bedenimi
kandırıyor seytan beynimi
sen gelsende tutsan ellerimden
bertaraf etsen kötülükleri
öyle özledimki korktugumda bana sarılıp herşeyi bir kenara itmeni
korkuyorum sevgilim hadi dön geri
bu karanlık güne getir güneşimi...