gidesim var çok uzaklara
ve duymasam hiçbir dostun acılı sesini çınlamasa kulaklarda
gitsem bitse acısıda agrısıda
bitse bu şehrin kahredici havası soludugum havada
parçalanan ciğerlerim bilir bu acı zehri
canım bilir can yandıkca
neler verdin bana ey koca şehir neler verdinde görmedim ben hayata
gitsem uzaklara

bir cesaret kızım ha gayret topla çantanı usulca

bitermi bu kabuslar uzakta
dayanamaz oldum demek bile zulüm bana
gitsem dönmesem geriye aslında

hep bana ne oluyorsa
düşünen yok belkide
acırmı canı? neden susar nedensiz yere?
neden çıkmıyor sessim gür kulakları delercesine

düşündünmü
ne yer ne içer ne düşünür bensizlikte
ya söyliyemedikleri varsa içinde
düşündünmü
oda bir insan diye
demir yığını deil ufacık bir kalbi vardır belkide
benimle doldurmustur içini dedinmi kendi kendine

boşveeeeeeerrrrr
ben alışkınım böyle itilmeye
sessiz çığlıklarla kendimi bitirmeye
alışkınım tutsaklıga görünmez demirlere
ben alışkınım böyle delik deşik olan bedenime çürüyen ruhumun akıbetine

sende düşünme sakın
alışıkta degilim zaten ince fikirlere
hep sizler üstün olacaksınız bense yenilgilerle
siz söyleyeceksiniz ben dinleyecegim esirce
siz bagıracaksınız ben susacagım öksüzce
sizler yapacaksınız mutlugu
kurucusu sizler olacaksınız
bense figüran içinde
daha dogrusu yedek oyuncu seksekte körebede
siz yanınca girecegim devreye
yada eksik kalırsa oyununuz çagıracaksınız benide
"hadi oyun bitti gitme vakti"
kovmayın benide denilmezki....

aşkta bile hakkım yok belki
biliyorum yerimi
özür dilerim sevgili yine cok konustum belliki
off deme susacagım şimdi
eger sıkılırsan giderimde belki
hakkım olmayanları istemeyecegim
off demeyecegim isyan etmeyecegim
sizler mutlu olun bir oyunda gelirim yine belki
belki ozman kovmazsınız beni..
belkii belkii....