belki
gidesim var çok uzaklara
ve duymasam hiçbir dostun acılı sesini çınlamasa kulaklarda gitsem bitse acısıda agrısıda bitse bu şehrin kahredici havası soludugum havada parçalanan ciğerlerim bilir bu acı zehri canım bilir can yandıkca neler verdin bana ey koca şehir neler verdinde görmedim ben hayata gitsem uzaklara bir cesaret kızım ha gayret topla çantanı usulca bitermi bu kabuslar uzakta dayanamaz oldum demek bile zulüm bana gitsem dönmesem geriye aslında hep bana ne oluyorsa düşünen yok belkide acırmı canı? neden susar nedensiz yere? neden çıkmıyor sessim gür kulakları delercesine düşündünmü ne yer ne içer ne düşünür bensizlikte ya söyliyemedikleri varsa içinde düşündünmü oda bir insan diye demir yığını deil ufacık bir kalbi vardır belkide benimle doldurmustur içini dedinmi kendi kendine boşveeeeeeerrrrr ben alışkınım böyle itilmeye sessiz çığlıklarla kendimi bitirmeye alışkınım tutsaklıga görünmez demirlere ben alışkınım böyle delik deşik olan bedenime çürüyen ruhumun akıbetine sende düşünme sakın alışıkta degilim zaten ince fikirlere hep sizler üstün olacaksınız bense yenilgilerle siz söyleyeceksiniz ben dinleyecegim esirce siz bagıracaksınız ben susacagım öksüzce sizler yapacaksınız mutlugu kurucusu sizler olacaksınız bense figüran içinde daha dogrusu yedek oyuncu seksekte körebede siz yanınca girecegim devreye yada eksik kalırsa oyununuz çagıracaksınız benide "hadi oyun bitti gitme vakti" kovmayın benide denilmezki.... aşkta bile hakkım yok belki biliyorum yerimi özür dilerim sevgili yine cok konustum belliki off deme susacagım şimdi eger sıkılırsan giderimde belki hakkım olmayanları istemeyecegim off demeyecegim isyan etmeyecegim sizler mutlu olun bir oyunda gelirim yine belki belki ozman kovmazsınız beni.. belkii belkii.... |