aslında sen..her uyandığında yineleyen varlığınla ve yürekten haykırışınla yeniden hayata döndürülüyorsun dolayısıyla her nefesinle her bakışınla.. her adımınla.. ve her dokunuşunla kendini tanıyorsun aslında sen.. her defasında s e n olmanın farkına varıyorsun ve kalabalıktaki yanlızlığının kendi kendinle kalınca veya benimle her hangi renkte veya şekilde sen sadece Onu yaşıyor ve de yaşatıyorsun _ Şahinde Hülya Kahraman/22eylül2010 |
ZATEN O SEVGİLİ KİŞİNİN RUH YÜCELİĞİNİ KENDİNE VEREMEZ versede kısıtlıdır) yalnızlığın vuslatını anlatmışsınız deruni
olmuş, bana göre harika, bir kitaplık şiir, zaten yalnızlık olmadan vuslat olmaz,,
vucudun melekeleriyle.görme duyma hissetme algılAMA VS. ruhi manalarında aşk sevgi nefret kin acıma.vs.
hepsinin bir ahenk içinde dans ettirmişsiniz, daha uzun yazarım ama gerek yok, anladığınızı biliyorum,
kolay anlaşılır bir şiir deyil zor şiir olmuş diyorumya kuralı başta koyuyorsunuz sondada kendini hissettiriyor,her keste yorumu basıyor..
öyle yada böyle:))
inanın insan bazen ne yazdığını bilemez..sürçü lisan ise hepsinden affola saygılarımla..