GÖZLER SESSİZ AĞLADIKaranlığa küstü Ay, tüle sarıldı akşam Yağmur vurdu bacaya, gizler sensiz ağladı. Hayalin düştü cama, cam kırıldı bu akşam -- Uzanan kollarımda nazlar sensiz ağladı -- Ben bahara doymadan, güzler sessiz ağladı. Bir zaman sahnesidir kapanırken bu perde Hep geçmişi yaşadım aynalardaki sırda Eridi bu bedenim yüreğe düşen harda -- İçimde söndü ateş, közler sensiz ağladı -- Sustu tellerde ahenk sazlar sessiz ağladı. Yalnızlığın feryadı yırtarmış geceleri Düşlerimden çıkardım devleri cüceleri Hece hece doldurdum senli bilmeceleri -- Dokundukça yanardı, yüzler sensiz ağladı -- Yare varmayan beden, dizler sessiz ağladı Uzaktan kalkan gemi seni getirsin bana Sana kursam saati, koşuversem limana Ben göllerde bir suyum, sense susamış suna -- Mecnun’u saldım çöle, düzler sensiz ağladı -- Bana aşkı anlatan gözler sessiz ağladı. RABATLI düş mü gördün, uyudun düş mü gördün, Yaşarken seni sensiz gözlerde yaş mı gördün, Kirpikleri ok gibi sürmeli kaş mı gördün ? -- Sana doğru yol alan izler sensiz ağladı -- Kelimeler tükendi, sözler sessiz ağladı Ertürk DEMİRCİ |