açlık
Açlığı sordum önce
ölümle aramın açıklığını alnım düştü pervasız yere yıllarında duyarsız aradan sıvıştığını Açlığı sordum kapıdan girince ince bir tahta gıcırtısı kadar narindi bence utandı çok aşkımı söyleyince Açlığı sordum yolda görünce sokak yanlızlık türküsüydü kaçtı elimden binlerce haydut kimsesizliğe sığındı gördüm Açlığı sordum burdayım deyince elimden ne gelir insandım Tek Tanrı’ya kul olmaya ancak çabam vardı Açlığı sordum yola düşünce aklım şaşmıştı satılan insanları çarşı pazarlarda görünce hani kalkmıştı kölelik yıllar önce CENGİZ ZORLUOĞLU |